Αν περιμένετε να δείτε εικόνες από χιονισμένα τοπία, έλκηθρα, τάρανδους και τους συμπαθητικό «χοντρούλη» με την άσπρη γενειάδα και την κόκκινη στολή, καθισμένο μπροστά στο τζάκι και να φωνάζει: xo xo xo… μάλλον θα σας απογοητεύσουμε.
Διότι ο τόπος που έζησε ο πραγματικός Άγιος Βασίλης, βρίσκεται στην Καππαδοκία και συγκεκριμένα την Καισάρεια, μια άλλοτε Χριστιανική πόλη και σήμερα Ισλαμική…
Ο «εμπορικός» Άη Βασίλης…
Είναι γνωστό ότι ο «εμπορικός» Άη Βασίλης που ξετρελαίνει τα πιτσιρίκια, είναι διαφημιστικό δημιούργημα γνωστής εταιρίας αναψυκτικών. Η αλήθεια όμως ξεκινά πολύ νωρίτερα το 1823, όπου πήρε την αρχική του μορφή με το ποίημα «A Visit from St. Nicholas». Η οπτικοποιημένη εκδοχή έγινε στο περιοδικό «Harper’s Weekly» το 1863, αλλά και με το παιδικό βιβλίο «The Life and Adventures of Santa Claus» το 1902. Το 1931 η γνωστή αμερικάνικη εταιρεία αναψυκτικών, παρουσίασε τον Αη-Βασίλη με προϊόντα της εταιρείας ως πρωτοχρονιάτικα δώρα. Η εμπορική της επιτυχία αποτέλεσε το έναυσμα για να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι των Χριστουγέννων.
Στη Δύση γενικότερα, το πρόσωπο του Αγίου Βασιλείου έχει ταυτιστεί με την ιστορία του Αγίου Νικολάου που φημιζόταν για τη γενναιοδωρία του. Στην ιστορία του Αγίου Νικολάου οι βόρειοι λαοί έχουν προσθέσει στοιχεία των δικών τους παραδόσεων (τάρανδοι, έλκηθρο, άστρο του Βορρά, μεγάλες κάλτσες κλπ) μια κουλτούρα που τον συνοδεύει μέχρι και σήμερα.
Ο πραγματικός Άγιος Βασίλειος…
Για τον Ορθόδοξο Χριστιανικό κόσμο, ο Άγιος Βασίλης είναι ο Μέγας Βασίλειος, ο οποίος έζησε στη Καππαδοκία που αφιέρωσε σχεδόν όλη του τη ζωή στη βοήθεια προς τους συνανθρώπους του και που θεωρείται στη παγκόσμια ιστορία ως ο εμπνευστής αλλά και πρώτος δημιουργός της οργανωμένης φιλανθρωπίας.
Αντίθετα με τον καλοθρεμμένο «εμπορικό» Άη Βασίλη, ο Μέγας Βασίλειος αγιογραφείται ως ισχνός στο σώμα και το πρόσωπο γέροντας. Ο Μέγας Βασίλειος πέθανε το 379 μΧ.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι αρεσκόμαστε στο ψεύτικες ιστορίες, που όμως είναι ελκυστικές και μας προκαλούν πιο ευχάριστα συναισθήματα. Ποιο παιδάκι θα θαύμαζε έναν ταπεινό, αδύνατο και σοβαρό παππούλη..;
Η Καισάρεια σήμερα..
Σήμερα η Καισάρεια ( Kayseri), είναι μια σύγχρονη, βιομηχανική πόλη της κεντρικής Ανατολίας, χτισμένη στους πρόποδες του όρους Αργαίου και έχει πληθυσμό περίπου 500.000 κατοίκους.
Πήρε το όνομά της το 17 μΧ από το Ρωμαίο αυτοκράτορα Τιβέριο, προς τιμή του πατέρα του Καίσαρα Αυγούστου. Υπήρξε εμπορικό κέντρο και η θέση όπου βρισκόταν (στη διασταύρωση των μεγάλων δρόμων που οδηγούσαν στη Μεσοποταμία, την Αρμενία, τον Βόσπορο και το Αιγαίο) ευνοούσε την εξαιρετική ανάπτυξή της. Γι’ αυτό το λόγο και η Καισάρεια κίνησε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο των Ρωμαίων, αλλά και των Βυζαντινών.
Αν και βρίσκεται σχετικά κοντά με τα δημοφιλή τουριστικά μέρη της Καππαδοκίας, ωστόσο θα λέγαμε ότι η πόλη δεν έχει ιδιαίτερη τουριστική κίνηση. Αυτό φυσικά είναι πλεονέκτημα για τους πραγματικούς ταξιδιώτες, αφού θα δουν μια αυθεντική εικόνα. Η πόλη θεωρείται από τις πιο παραδοσιακές και αυστηρές στον ισλαμικό τρόπο ζωής. Πολλοί οι άντρες στους δρόμους και οι γυναίκες αυστηρά ντυμένες για τα δικά μας πρότυπα. Δεν θα νιώσετε όμως καθόλου άβολα, αφού οι άνθρωποι είναι φιλικοί και εξυπηρετικοί, σε μια πόλη που έχει υπερσύγχρονο τραμ, και υποδομές που θα ζήλευαν άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.. Με αφετηρία τα τείχη μπορείτε να δείτε παλιές Ελληνικές εκκλησίες, να κάνετε μια ωραία βόλτα στα πέριξ εμπορικά καταστήματα, αλλά και στην κλειστή αγορά που θυμίζει το Καπαλί Τσαρσί της Πόλης, σε μικρότερο μέγεθος όμως. Φυσικά μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τον περίφημο παστουρμά και τα αλλαντικά Καισάρειας..
Η ιστορία της Βασιλόπιτας..
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Έπαρχος της Καππαδοκίας ήρθε στην Καισάρεια για να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος(επίσκοπος τότε) ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως “λύτρα”.
Ενώ συγκεντρώθηκαν πολλά τιμαλφή, είτε επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε (κατ΄ άλλους) εκ θαύματος, ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του, ο Έπαρχος απάλλαξε την πόλη από επικείμενη καταστροφή. Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή στους δικαιούχους, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικροί άρτοι εντός των οποίων τοποθέτησε ανά ένα των νομισμάτων ή τιμαλφών και τα διένειμε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού.
Το γεγονός προκάλεσε μεγάλη χαρά για την αποφυγή της καταστροφής της πόλης και συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή κατά τη μνήμη της ημέρας του θανάτου του (εορτή του Αγίου και του Μεγάλου Βασιλείου).
INFO BOX
Για περισσότερες πληροφορίες κάνε click στο αντίστοιχο εικονίδιο!
