Έχουμε βιώσει αρκετές ταξιδιωτικές εμπειρίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά αυτή όντως διαφορετική και άκρως ποδοσφαιρική…
Ήταν το 2012 όταν πραγματοποιήσαμε με παρέα φίλων ένα ταξίδι στο Λίβερπουλ. Ο σκοπός του ταξιδιού μας ήταν ένας και μοναδικός: Να βιώσουμε αυτή τη μοναδική εμπειρία που λέγεται «ποδοσφαιρικός αγώνας σε αγγλικό γήπεδο» και ειδικά στο θρυλικό γήπεδο Άνφιλντ (Anfield).
Η αρχική κατασκευή του έγινε το 1884, αλλά φυσικά από τότε μέχρι σήμερα άλλαξαν πολλά. Βρίσκεται στην ομώνυμη συνοικία, μια εργατική, ταπεινή γειτονιά, που όταν την πλησιάζεις με τίποτα δεν μπορεί να σου δώσει να καταλάβεις τι θα δουν τα μάτια σου μέχρι να φτάσεις έξω από το γήπεδο.
Για την ιστορία αυτό το γήπεδο θα το χρησιμοποιούσε η συμπολίτισσα Έβερτον αλλά η διοίκηση της ομάδας αυτής, διαφώνησε για το αντίτιμο της ενοικίασης του γηπέδου και αποχώρησε. Ο ιδιοκτήτης του γηπέδου απογοητευμένος δημιούργησε τότε την ομάδα της Λίβερπουλ!
Αν και το μυαλό μας ήταν αποκλειστικά σε ότι έχει σχέση με το παιχνίδι που θα παρακολουθούσαμε, παρόλα αυτά κατά την τριήμερη παραμονή μας η πόλη του Λίβερπουλ μας εξέπληξε ευχάριστα ! Αν και στην αρχή θα σας φανεί η κλασσική μουντή, μελαγχολική, βιομηχανική πόλη της Αγγλίας, όσο την περπατάτε και την ανακαλύπτετε θα δείτε πως παρουσιάζει εξαιρετικό τουριστικό ενδιαφέρον και με πολύ ζωντανό κόσμο, αλλά θα αναφερθούμε σε αυτήν αναλυτικά σε επόμενες αναρτήσεις ξεχωριστά.
Η μετάβασή μας…
Αν δεν σας βολεύουν οι πτήσεις από και προς Λίβερπουλ, μια καλή εναλλακτική λύση είναι να επιλέξετε το αεροδρόμιο του κοντινού Μάντσεστερ, όπου υπάρχει άμεση σύνδεση με λεωφορεία ή τραίνα σε χρόνο περίπου μιας ώρας μεταξύ των δύο πόλεων. Εμείς τότε είχαμε δώσει για το τραίνο με επιστροφή το ποσό των 14 λιρών ανά άτομο.
Η εμπειρία του Άνφιλντ
Αρχικά με τα χίλια ζόρια καταφέραμε να βρούμε εισιτήρια μέσα από το διαδίκτυο και σε ένα παιχνίδι αδιάφορο. Συγκεκριμένα ο αγώνας ήταν με την Μπόλτον, αλλά λίγη σημασία είχε αυτό αφού εμάς μας ενδιέφερε να ζήσουμε έστω για μια φορά το κλίμα και την ατμόσφαιρα ενός αγώνα σε αγγλικό γήπεδο. Και ήταν πάνω-κάτω όπως το φανταζόμασταν: Μια γιορτή!
Η Αγγλία πέρασε πολλές φουρτούνες με τον χουλιγκανισμό, αλλά βάζοντας το «μαχαίρι στο κόκκαλο», παίρνοντας δραστικά μέτρα και έχοντας υπομονή και επιμονή αρκετών χρόνων, τα κατάφερε. Από τότε σχεδόν κάθε παιχνίδι αποτελεί ψυχαγωγική έξοδο για όλη την οικογένεια. Οι Άγγλοι πηγαίνουν στα γήπεδα όπως εμείς σε μια ταβέρνα, ή ένα καφέ. Να διασκεδάσουν. Η φιλοσοφία τους είναι πάμε να ξεσκάσουμε και όχι να σκάσουμε. Πάμε να εκτονωθούμε με τραγούδι, χειροκρότημα, επιφωνήματα θαυμασμού και όχι να δολοφονήσουμε τους αντιπάλους.
Η ανατριχίλα ήταν όταν πριν αρχίσει το παιχνίδι όλο το γήπεδο τραγουδούσε τον ύμνο της ομάδας το «You’ll Never Walk Alone» ένα τραγούδι που γράφτηκε το 1945 από τους Αμερικανούς συνθέτες Ρίντσαρντ Ρότζερς και Όσκαρ Χάμμερσταϊν Β’ για το μουσικό «Carousel».
Η επιγραφή «You’ll Never Walk Alone» προστέθηκε επίσης στο έμβλημα της ομάδας καθώς και στις πύλες που οδηγούν στο γήπεδο. Τόσο στο ημίχρονο όσο και στο τέλος του αγώνα, κάτω από τις κερκίδες υπήρχαν καντίνες που προσέφεραν μέχρι και μπύρες σε ένα περιβάλλον πολιτισμού, τάξης και καθαριότητας. Επιπλέον μπορείτε να αγοράσετε οτιδήποτε σε σχέση με την ομάδα, από τις μπουτίκ που υπάρχουν τόσο στην πόλη όσο και στο γήπεδο.
Ενδιαφέρον και το μουσείο με την ιστορική διαδρομή της Λίβερπουλ. Συμπερασματικά, είτε είστε ποδοσφαιρόφιλοι ή όχι, αν μπορείτε κάποια στιγμή στη ζωή σας επιδιώξετε να ζήσετε αυτή την εμπειρία και δεν θα βγείτε χαμένοι.
INFO BOX
Για περισσότερες πληροφορίες κάνε click στο αντίστοιχο εικονίδιο!
