Η γοητεία της άγριας Μαυριτανίας!

Ταξιδεύει…γράφει.. φωτογραφίζει… η Μαρία Ορφανίδου*

Από τη μουντή πρωτεύουσα Nouakchott με τις χρωματιστές πιρόγες, μέχρι τα ανατολικά σύνορα με το Μάλι, στην απομονωμένη, αλλά πανέμορφη αρχαία πόλη Oualata, με τις ιδιαίτερες τοιχογραφίες… Και από την όαση Terjit μέχρι τη διάσημη παλιά πόλη Ouadane. 

Η Μαυριτανία είναι άγρια, άνυδρη και κάποιες φορές μονότονη. Χώρα καθαρά για ταξιδιώτες που αναζητούν την περιπέτεια, με έναν λαό κλειστό, αλλά πολύ περιποιητικό και απίστευτα φιλόξενο. 20 ημέρες περιηγήθηκα σε αυτή την απομονωμένη γωνιά της γης, και έζησα μοναδικές στιγμές που δεν είχα ζήσει σε όσα ταξίδια είχα κάνει μέχρι τότε. 

Δεν υπάρχει λόγος να επισκεφθείς τη Μαυριτανία, εάν δε μείνεις έστω για λίγο στην έρημο, και δεν πατήσεις το πόδι σου στην πιο αρχαία πόλη της χώρας. Το Chinguetti, με τα διάσημα αρχαία χειρόγραφα, που φυλάσσονται σε οικογενειακές βιβλιοθήκες στην παλιά πόλη, αποτελούσε κάποτε τον πιο σημαντικό σταθμό των καραβανιών. 

Οι 3 ημέρες σε καταυλισμό νομάδων στη μέση της Σαχάρας, λίγα χλμ έξω από το Chinguetti, ήταν η πιο όμορφή μου εμπειρία από αυτό το ταξίδι. Εντυπωσιακοί αμμόλοφοι, ήρεμοι άνθρωποι, καμήλες και κατσικάκια….δε χρειαζόμουν τίποτε άλλο να πω την αλήθεια! 

Ιδιαίτερο επίσης ταξίδι ήταν η διάσχιση της ερήμου πάνω στο τρένο με το σίδηρο, από το χωριό Choum, έως το μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι της χώρας, το Nouadhibou. Όσο τρελό και εάν ακούγεται (ή φαίνεται), είναι μία μοναδική περιπέτεια, που μένει για πάντα στο μυαλό.

 *Ποια είμαι;