Μια μέρα σε Πάργα και Παξούς!
Ανάμεσα σε τιρκουάζ νερά και πολύχρωμα σοκάκια…

Ανάμεσα σε τιρκουάζ νερά και πολύχρωμα σοκάκια: Μια μέρα σε Πάργα & Παξούς με το IOLE Travel!

Γράφει και φωτογραφίζει η Δήμητρα Αλεξανδρή

Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί με το IOLE Travel, έτοιμοι για μια μέρα γεμάτη εικόνες, αρώματα και θαλασσινή αύρα. Πρώτος μας σταθμός, η Πάργα. Σαν σκηνικό βγαλμένο από καρτ ποστάλ, η Πάργα σε υποδέχεται με τα πολύχρωμα σπιτάκια της να σκαρφαλώνουν στο λόφο και τα πλακόστρωτα σοκάκια της να σε οδηγούν σαν από μόνα τους σε μικρά καφέ, αυλές και μαγαζάκια.

Όσοι είχαν διάθεση και λίγη αντοχή ανέβηκαν στο Κάστρο της Πάργας — ένα ενετικό φρούριο που δεσπόζει στην κορυφή και προσφέρει θέα που σε καθηλώνει. Από εκεί, η ματιά αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόλπο, τα μικρά νησάκια με τα εκκλησάκια και φυσικά, την Πάργα να σκαρφαλώνει στους λόφους με τα πολύχρωμα σπίτια και τα στενά της.

Ύστερα, πήραμε το καράβι και αφήσαμε πίσω μας τη στεριά για το γαλάζιο του Ιονίου. Κατευθυνθήκαμε πρώτα στους Αντίπαξους – έναν παράδεισο μικρών διαστάσεων αλλά τεράστιας φυσικής ομορφιάς. Τα νερά εδώ είναι σχεδόν εξωπραγματικά: διάφανα, τιρκουάζ, τόσο καθαρά που νιώθεις πως αιωρείσαι πάνω τους. Κολυμπήσαμε μέχρι μια μικρή σπηλιά, όπου μπορούσες να καθίσεις στη σκιά του βράχου, να ακούς τον ήχο του νερού και να νιώθεις πως ο χρόνος σταματά.

Μετά τους Αντίπαξους, το καράβι μάς πήγε σε μια μαγευτική περιήγηση γύρω από τους Παξούς. Συναντήσαμε γεωλογικά θαύματα – σπηλιές με απίθανους σχηματισμούς, απόκοσμους χρωματισμούς στα βράχια, κατακόρυφους γκρεμούς που βυθίζονται στο Ιόνιο. Οι πιο γνωστές από αυτές, οι «Γαλάζιες Σπηλιές», μοιάζουν σαν να φωτίζονται από μέσα, χάρη στην αντανάκλαση του ήλιου στα νερά.

Οι Παξοί είναι μικροί σε μέγεθος αλλά με μεγάλη ιστορία. Κατά την ελληνική μυθολογία, λέγεται πως δημιουργήθηκαν όταν ο Ποσειδώνας χτύπησε με την τρίαινά του την Κέρκυρα για να αποσπάσει ένα κομμάτι γης και να δημιουργήσει ένα ήσυχο καταφύγιο για τον έρωτά του, την Αμφιτρίτη. Στα χρόνια που ακολούθησαν, πέρασαν από Ενετούς, Γάλλους και Άγγλους, κάτι που αποτυπώνεται ακόμη στην αρχιτεκτονική και τον χαρακτήρα του νησιού.

Η βόλτα μας κατέληξε στον Γάιο – την πρωτεύουσα των Παξών και φυσικό λιμάνι, προστατευμένο από δύο νησάκια στην είσοδό του. Περπατήσαμε στα γραφικά σοκάκια, με τα χαμηλά σπίτια και τον νησιώτικο κοσμοπολίτικο αέρα. Φωτογραφηθήκαμε μπροστά στα δεμένα καραβάκια, ψωνίσαμε αναμνηστικά και απολαύσαμε φρέσκο ψάρι στις ταβέρνες δίπλα στο κύμα.

Πριν επιβιβαστούμε για την επιστροφή, καθίσαμε σε ένα μικρό καφέ στο λιμάνι, με δροσερό ποτό στο χέρι, παρατηρώντας τον κόσμο να περνά και τα καραβάκια να πηγαινοέρχονται αργά. Όπως μάθαμε, εδώ γυρίστηκαν και σκηνές από τη σειρά Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη – και δεν είναι τυχαίο: οι Παξοί έχουν κάτι το κινηματογραφικό, μια ατμόσφαιρα που σε κάνει να πιστεύεις πως βρίσκεσαι μέσα σε ταινία.

Καθώς αφήναμε πίσω μας τον Γάιο και οι γλάροι πετούσαν δίπλα στο πλοίο, νιώθαμε την καρδιά μας γεμάτη. Ίσως η αληθινή αίσθηση ελευθερίας να είναι αυτό ακριβώς: η επιστροφή από μια μέρα γεμάτη ήλιο, αλμύρα, εικόνες που μένουν χαραγμένες και τιρκουάζ νερά που σου μιλούν ακόμα κι όταν δεν τα βλέπεις πια.